راسل: کاهش قیمت سنگ آهن با بهبود عرضه، کنترل فولاد چین توجیه می شود

تصویر استوک.

سنگ آهن سریع استعقب نشینیدر هفته‌های اخیر بار دیگر نشان می‌دهد که عقب‌نشینی قیمت‌ها می‌تواند به همان اندازه بی‌نظم باشد که افزایش‌ها، قبل از اینکه مبانی عرضه و تقاضا مجدداً خود را نشان دهند.

بسته به اینکه چه قیمتی برای ماده سازنده فولاد استفاده می شود، از زمان رسیدن به بالاترین رکورد در 12 می سال جاری، قیمت بین 32.1 تا 44 درصد کاهش یافته است.

این افزایش رکورد محرک های اساسی داشت، یعنی محدودیت های عرضه در صادرکنندگان برتر استرالیا و برزیل و تقاضای قوی از سوی چین که حدود 70 درصد سنگ آهن جهانی را از طریق دریا خریداری می کند.

اما جهش 51 درصدی قیمت لحظه ای سنگ آهن برای تحویل به شمال چین، همانطور که توسط آژانس گزارش قیمت کالاها ارزیابی شده است، تنها در هفت هفته از 23 مارس به بالاترین رکورد 235.55 دلار در تن در 12 می بسیار کف آلودتر از آنچه که اصول بازار توجیه می شود.

سرعت افت 44 درصدی بعدی به پایین ترین سطح اخیر 131.80 دلار در هر تن در قیمت نقدی نیز احتمالاً توسط عوامل بنیادی توجیه نمی شود، حتی اگر روند به سمت قیمت های پایین تر کاملاً منطقی باشد.

عرضه از استرالیا ثابت بوده است زیرا تأثیر اختلالات مربوط به آب و هوای قبلی کمرنگ شده است، در حالی که محموله های برزیل با بهبود تولیدات این کشور از اثرات همه گیر کروناویروس شروع به روند صعودی کرده است.

استرالیا در مسیر ارسال 74.04 میلیون تن در ماه آگوست است، بر اساس داده های تحلیلگران کالای Kpler، از 72.48 میلیون تن در جولای، اما کمتر از 78.53 میلیون تن در ژوئن بالاترین میزان در شش ماه گذشته است.

بر اساس گزارش Kpler، پیش‌بینی می‌شود برزیل در ماه آگوست 30.70 میلیون تن صادرات داشته باشد که از 30.43 میلیون تن در ژوئیه و مطابق با 30.72 میلیون تن در ژوئن است.

شایان ذکر است که صادرات برزیل نسبت به اوایل سال جاری بهبود یافته است، زمانی که از ژانویه تا می هر ماه زیر 30 میلیون تن بود.

تصویر بهبود یافته عرضه در اعداد واردات چین منعکس شده است، به طوری که Kpler انتظار دارد 113.94 میلیون تن در ماه آگوست وارد شود، که یک رکورد بالا خواهد بود، که کمتر از 112.65 میلیون گزارش شده توسط گمرک چین در جولای سال گذشته است.

رفینیتیو نسبت به واردات چین در ماه آگوست حتی صعودی‌تر است و تخمین می‌زند که 115.98 میلیون تن در ماه وارد شود که 31 درصد افزایش نسبت به رقم رسمی 88.51 میلیون تن در ماه جولای دارد.

ارقام گردآوری شده توسط مشاورانی مانند Kpler و Refinitiv دقیقاً با داده های گمرک مطابقت ندارد، با توجه به تفاوت در زمانی که محموله ها به عنوان تخلیه و ترخیص شده توسط گمرک ارزیابی می شوند، اما اختلافات معمولاً اندک است.

انضباط فولاد

روی دیگر سکه برای سنگ آهن، تولید فولاد چین است، و در اینجا به نظر واضح است که دستورالعمل پکن مبنی بر اینکه تولید برای سال 2021 نباید از رکورد 1.065 میلیارد تن از سال 2020 تجاوز کند، بالاخره مورد توجه قرار گرفته است.

تولید فولاد خام ژوئیه به کمترین میزان از آوریل 2020 رسید و به 86.79 میلیون تن رسید که 7.6 درصد نسبت به ژوئن کاهش داشت.

میانگین تولید روزانه در ژوئیه 2.8 میلیون تن بود و احتمالاً در ماه آگوست کاهش بیشتری پیدا کرده است. خبرگزاری رسمی شین هوا در 16 اوت گزارش داد که تولید روزانه در "اوایل آگوست" فقط 2.04 میلیون تن در روز بوده است.

عامل دیگری که قابل ذکر است این است که ذخایر سنگ آهن چین در بنادر هفته گذشته افزایش یافت و در هفت روز منتهی به 20 اوت به 128.8 میلیون تن رسید.

آنها اکنون 11.6 میلیون تن بالاتر از سطح همان هفته در سال 2020 هستند و از پایین ترین سطح تابستانی شمالی که 124.0 میلیون در هفته منتهی به 25 ژوئن بود، افزایش یافته است.

سطح راحت‌تر موجودی‌ها و احتمال افزایش بیشتر آنها با توجه به پیش‌بینی واردات سپر در ماه اوت، دلیل دیگری برای کاهش قیمت سنگ‌آهن است.

به طور کلی، دو شرط لازم برای عقب نشینی سنگ آهن، یعنی افزایش عرضه و انضباط تولید فولاد در چین برآورده شده است.

اگر این دو عامل ادامه پیدا کنند، احتمالاً قیمت‌ها تحت فشار بیشتری قرار خواهند گرفت، به خصوص که در پایان 140.55 دلار در هر تن در 20 اوت، آنها بالاتر از محدوده قیمتی حدود 40 تا 140 دلاری باقی می‌مانند که از اوت 2013 تا نوامبر سال گذشته حاکم بود. .

در واقع، جدا از افزایش کوتاه تقاضا در تابستان در سال 2019، سنگ آهن نقطه ای از می 2014 تا می 2020 زیر 100 دلار در هر تن بود.

عامل ناشناخته برای سنگ آهن این است که پکن چه تغییراتی در سیاست ممکن است اتخاذ کند، با برخی گمانه زنی های بازار مبنی بر باز شدن شیرهای محرک برای جلوگیری از کاهش بیش از حد رشد اقتصادی.

در این مورد، احتمالا نگرانی‌های مربوط به آلودگی پس از رشد در رتبه دوم قرار می‌گیرد و کارخانه‌های فولاد بار دیگر تولید خود را افزایش می‌دهند، اما این سناریو هنوز در حوزه گمانه‌زنی است.

(ویرایش توسط ریچارد پولین)